Pierwsze wydanie tej książki ukazało się w 2011 roku i towarzyszyło wystawie w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Nowa edycja jest zmieniona i uzupełniona. Już za pierwszym razem publikacja wpłynęła na wyobrażenie o polskim wzornictwie czasu PRL-u, nic więc dziwnego, że pojawia się w nowej odsłonie. Dziś książce przypada już właściwie rola klasycznej pozycji z historii polskiego dizajnu.
Prezentacja polskiej ceramiki w wersji New Look zaczyna się od próby wskazania światowych źródeł i przejawów nowego nurtu. W tematykę polską wkraczamy z hasłem Wandy Telakowskiej „piękno na co dzień i dla wszystkich” i historią powstania Instytutu Wzornictwa Przemysłowego, którego rola w kształtowaniu praktyki poszczególnych zakładów ceramicznych była kluczowa. Ogólna charakterystyka produkcji ceramicznej według asortymentu przechodzi z kolei w prezentację poszczególnych producentów. Opowieść prowadzona jest bardzo szczegółowo, czego trudno nie poczytać za ważną zaletę publikacji. Tym bardziej, że ten rzeczowy styl jest przełamywany bogatymi cytatami z epoki oraz biogramami projektantów. Ważnym uzupełnieniem są też próby przedstawienia polskiej produkcji w recepcji i na tle innych krajów – z jednej strony, a z drugiej w wystroju mieszkań i ikonografii (filmy) u nas. Publikacja jest bogato ilustrowana, choć oczywiście żal, że nie da się pokazać wszystkiego, co jest w książce opisane. Inaczej niż w przypadku pierwszego wydania szata graficzna nie budzi zastrzeżeń.
Barbara Banaś, Polski New Look. Ceramika użytkowa lat 50. i 60., Marginesy , Warszawa 2019
—
fot. Dawid Kozłowski / FORMY.xyz
