Nowe technologie wytwarzania przedmiotów, technologie obliczeniowe, operujące na ogromnych zbiorach danych, biotechnologia, będąca zapowiedzią działań autoewolucyjnych, czy budząca się świadomość coraz bardziej inteligentnych algorytmów – to tylko najbardziej wyraźne oznaki procesów, które zmienią oblicze świata w najbliższych dekadach. Uświadomienie sobie skali nadchodzących zmian jest jedyną metodą, która może pozwolić choć w minimalnym stopniu wpłynąć na ich kierunek czy dynamikę.

Współczesne inteligentne zabawki potrafią rejestrować wzorce uczenia się w celu ułatwienia przyswajania, naśladowania, transferencji (przenoszenia) wiedzy i stosowania nowych informacji. Czy pomogą dzieciom z zaburzeniami ze spektrum autyzmu?

Od kilku lat mówi się o tym, że sztuczna inteligencja i boty mogą przyspieszyć rewolucję na rynku badań marketingowych. Warto zastanowić się nad tym, czy dysponujemy technologią, która byłaby w stanie zastąpić człowieka na przykład podczas moderowania wywiadu i czy badacze są na to gotowi.

O sztucznej inteligencji dużo się pisze i mówi, powstają różne rządowe i środowiskowe programy jej rozwoju, ale czy wiemy, czym faktycznie jest? Czy uzasadnione jest przekonanie, że sztuczna inteligencja jest synonimem postępu i tylko ona może zapewnić sukces gospodarczy? Na ile oparcie w rzeczywistości ma obawa, że sztuczna inteligencja nam zagraża?

Odczytywanie produktów sztucznej inteligencji na nowo, z punktu widzenia rzemiosła, pozwala bardziej docenić pozapiśmienne formy zakodowanej komunikacji funkcjonujące do dziś.

W minionych latach powstawały internetowe zbiory obejmujące dane wrażliwe, których głównym źródłem były treści udostępniane przez użytkowników internetu na otwartych licencjach. Użytkownicy jednak zwykle nie są świadomi, w jakim zakresie przesyłane przez nich treści mogą zostać wykorzystane na potrzeby rozwoju algorytmów sztucznej inteligencji.

Rosnąca liczba produktów cyfrowych opartych na technologiach AI stawia przed projektantami user experience nowe wyzwania. Zmieniająca się technologiczna rzeczywistość będzie wymagała od dizajnerów rozszerzenia kompetencji i nawiązania współpracy z inżynierami od AI.

Generatywna AI dostarcza nowych wyzwań, które mogą wpłynąć na zupełne przedefiniowanie zarówno edukacji, jak samej pracy projektowej. Wieloletnie zaangażowanie projektantów w budowanie aktualnego krajobrazu cyfrowego, nie zostało dostatecznie zasilone refleksjami nad tym, jak projektować automatyzację, która sprzyjałaby dobrostanowi użytkowników. Czy inne sztuczne inteligencje są możliwe?

Sztuczna inteligencja jest narzędziem. Narzędziem wszechobecnym, nie zawsze widocznym, rozwijającym się w niesamowitym tempie. Jaki będzie miała wpływ na kształtowanie się zmysłu estetycznego kolejnych pokoleń? Jak odnajdziemy się w idealnym świecie przyszłości? I czy faktycznie będzie on idealny?

W poniższym artykule staramy się nakreślić rozwój koncepcji, jakie stoją za AI, zmiany paradygmatów w obrębie tej dziedziny, a także filozoficzne – w szerokim znaczeniu tego słowa, to znaczy pisane nie tylko przez filozofów – ujęcia sztucznej inteligencji. Rozważamy również rolę projektantów w obrębie tego zjawiska. Sądzimy, że w ten sposób wyznaczymy pole, w którym pytanie o AI będzie łatwiejsze.

W okresie gwałtownego rozwoju AI refleksja nad jej rolą w projektowaniu staje się zagadnieniem wymagającym pilnej uwagi i pogłębionej analizy. Rozumienie możliwości i ograniczeń generatywnej sztucznej inteligencji jest bowiem jedyną drogą do zrównoważonego oraz etycznego z niej korzystania.

Naszą cywilizację toczy rak. Jest to rak technologiczny, o którym pisał Aurélien Barrau. Jak każdy nowotwór, rozwija się poprzez mutacje, przerzuty i rozsiew. Jego złośliwe komórki mają własne mechanizmy selekcyjne i opierają się procesom homeostazy i senescencji (starzeniu komórkowemu). W etiologii choroby wskazuje się na upowszechnienie generatywnych systemów sztucznej inteligencji. Czy istnieje lekarstwo?

Swobodny dostęp do generatywnej AI zmienił znacząco postrzeganie pracy twórcy. Jednak procesy, które miały być nieskomplikowane i automatyczne, wciąż wymagają asysty użytkownika w zakresie kreatywności. Jak mówić do sztucznej inteligencji, aby faktycznie nas słuchała?

Obecnie zauważyć możemy prześciganie się w prasowych przekazach o przykładach stosowania generatywnej SI. Często przemilcza się jednak niewygodny temat konsekwencji prawnych takich modyfikacji efektów cudzej pracy, których używa się do trenowania SI, a takie następstwa niewątpliwie istnieją.