Zapach czasu. Proces tworzenia i kolekcjonowania wspomnień

Projekt jest próbą wyjścia naprzeciw problemowi zatracania więzi człowieka z samym sobą w świecie przytłaczającym dynamiką zmian.

Zaprojektowałam biżuterię, zachęcającą do wyciszenia się, skupienia i wsłuchania w siebie. Medium, które wybrałam, to zapach, ponieważ nierozerwalnie łączy emocje ze wspomnieniami, które to ukorzeniają nas w naszym ludzkim wymiarze. Proces użytkowania dzieli się na dwa etapy: pierwszy – obcowania z zapachem w codziennym życiu przez określony czas (na przykład trzech miesięcy) oraz drugi – kolekcjonowania ich już jako wspomnienia minionych wydarzeń. Zapach nosimy przy sobie w bransoletce, która wyposażona jest w wymienne wkłady ze szkła i drewna, przylegające do wewnętrznej części nadgarstka. Płyn przesącza drewno, dyskretnie oddając zapach, który „nadpisywany jest” bieżącymi wydarzeniami i towarzyszącymi emocjami. Gdy czas minie, zachowujemy nasączone drewienko (jak niegdyś wywołaną fotografię), budując osobisty album wspomnień. Składa się on z drewnianych kul łączonych magnetycznie, umożliwiających bezstratne przechowywanie zapachu, dających ciągły dostęp do nich, pozwalających na swobodne komponowanie obiektu w przestrzeni oraz na zamieszczenie zwięzłej notatki.

Autorka: Linda Wojtera
Projekt powstał w Pracowni Projektowania Konceptualnego na Wydziale Form Przemysłowych Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie pod kierunkiem dra Macieja Własnowolskiego

Korekta: Anna Warzecha

czytaj także: