Nr 4/2020 Projektowanie uniwersalne
4 Przestrzeń przyjazna niewidomym – przestrzenią uniwersalną

Nr 4/2020 Projektowanie uniwersalne

Biblioteka
  1. Wstęp

  2. O co tyle szumu? Projektowanie uniwersalne

  3. Wpływ ruchów społecznych na rozwój projektowania uniwersalnego

  4. Długa droga do projektowania uniwersalnego

  5. Przestrzeń przyjazna niewidomym – przestrzenią uniwersalną

  6. Projektowanie kompromisu, czyli dotykowe ilustracje również dla widzących…

  7. Wybrane aspekty funkcjonowania osób z autyzmem i ich nietypowe potrzeby w zakresie dostępu do dóbr i usług

  8. Wzorce uczenia się. Inteligentne zabawki dla dzieci z zaburzeniami autystycznymi


4 Przestrzeń przyjazna niewidomym – przestrzenią uniwersalną

Artykuł oparty jest na moich doświadczeniach z 40-letniej pracy jako tyflopedagoga. Od kilku dekad zajmuję się przystosowaniem przestrzeni – kiedyś tylko i wyłącznie fizycznej, od kilku lat, ze względu na pojawiające się możliwości technologiczne, także wirtualnej – dla osób z dysfunkcjami wzroku, zarówno niewidomych, jak i słabo widzących. Prezentuję koncepcję założeń optymalnego przystosowania zarówno świata wirtualnego, jak i przestrzeni fizycznej. Zebrałem większość działań, jakie można podjąć. Ich kompleksowe zrealizowanie byłoby idealne – z wielu względów nie zawsze jest to możliwe. Chcę pokazać możliwości, pozostawiając wybór zarówno mającym wpływ na wyżej wymienione, ale także jako temat do dyskusji w planowaniu konkretnej przestrzeni. Do dyskusji przede wszystkim z ludźmi, którzy będą bezpośrednimi jej użytkownikami – czyli osobami z dysfunkcjami wzroku. Pod pojęciem przestrzeń rozumiem tutaj zarówno obiekty użyteczności publicznej (na przykład urzędy, szkoły), obiekty kultury (muzea, wystawy), wszelkiego rodzaju środki komunikacji, ale także – parki, miasta, ogrody, trasy turystyczne itd. Pod pojęciem przestrzeni rozumiem także (w odróżnieniu od wzmiankowanej, którą określam mianem „dużej”) przestrzeń „małą” – bezpośrednie otoczenie osoby niewidomej, książki, sprzęt techniczny itd.