Nr 5/2020 Warsztaty i projektowanie
3 Ładowski warsztat pracy na przykładzie twórczości Olgierda Szlekysa i Władysława Winczego

Nr 5/2020 Warsztaty i projektowanie

Biblioteka
  1. Wstęp

  2. Rękodzielnik kontra projektant przemysłowy. Gildie i warsztaty z przełomu wieków XIX i XX jako argument w sporze o nowoczesny dizajn

  3. Stowarzyszenie Warsztaty Krakowskie

  4. Ładowski warsztat pracy na przykładzie twórczości Olgierda Szlekysa i Władysława Winczego

  5. Ludowość zastosowana w przemyśle

  6. Na pograniczu danych, kreacji i decyzji projektowych. Wprowadzenie do warsztatów badawczo-projektowych

  7. Warsztaty ideacyjne online

  8. Przekraczanie granic w warsztacie. Spojrzenie projektanta

  9. Slojd, czyli nauka zręczności


3 Ładowski warsztat pracy na przykładzie twórczości Olgierda Szlekysa i Władysława Winczego

Celem artykułu jest nakreślenie działalności warsztatowej jednej z najważniejszych organizacji artystycznych II Rzeczypospolitej, jaką była Spółdzielnia Artystów „Ład”. Jej założenia twórcze syntetycznie określał napisany jesienią 1926 roku statut, było to „projektowanie i wyrób tkanin, oraz sprzętów z drzewa, metalu, szkła i gliny z wyraźnym dążeniem do doskonałości formy, surowca i wykonania”. Podstawą działalności warszawskiego ugrupowania było zorganizowanie pracy wokół warsztatów jako źródła inspiracji koncepcji plastycznej. Towarzyszyły temu pogłębione studia materiałowe prowadzące do poznania właściwości tworzyw. Cele spółdzielni starali się realizować w praktyce Olgierd Szlekys, kierownik jej doświadczalnej stolarni, oraz Władysław Wincze, którzy w czasie niemieckiej okupacji powołali do życia spółkę autorską będącą kontynuacją zniszczonych w czasie działań wojennych warsztatów „Ładu”. Charakterystyczną cechą projektów artystycznego duetu była wielokrotnie podkreślana fascynacja tworzywem, a zatem skrupulatna selekcja materiału stolarskiego pod kątem właściwości i struktury drewna, a w ostatecznej fazie akcentowanie morfologicznych cech wykorzystywanych surowców. Właściwości te obecne były również w działaniach podejmowanych przez artystów podczas indywidualnej pracy twórczej po zakończeniu wojny.