Celem artykułu jest nakreślenie działalności warsztatowej jednej z najważniejszych organizacji artystycznych II Rzeczypospolitej, jaką była Spółdzielnia Artystów „Ład”. Jej założenia twórcze syntetycznie określał napisany jesienią 1926 roku statut, było to „projektowanie i wyrób tkanin, oraz sprzętów z drzewa, metalu, szkła i gliny z wyraźnym dążeniem do doskonałości formy, surowca i wykonania”. Podstawą działalności warszawskiego ugrupowania było zorganizowanie pracy wokół warsztatów jako źródła inspiracji koncepcji plastycznej. Towarzyszyły temu pogłębione studia materiałowe prowadzące do poznania właściwości tworzyw. Cele spółdzielni starali się realizować w praktyce Olgierd Szlekys, kierownik jej doświadczalnej stolarni, oraz Władysław Wincze, którzy w czasie niemieckiej okupacji powołali do życia spółkę autorską będącą kontynuacją zniszczonych w czasie działań wojennych warsztatów „Ładu”. Charakterystyczną cechą projektów artystycznego duetu była wielokrotnie podkreślana fascynacja tworzywem, a zatem skrupulatna selekcja materiału stolarskiego pod kątem właściwości i struktury drewna, a w ostatecznej fazie akcentowanie morfologicznych cech wykorzystywanych surowców. Właściwości te obecne były również w działaniach podejmowanych przez artystów podczas indywidualnej pracy twórczej po zakończeniu wojny.
Nr 5/2020 Warsztaty i projektowanie
3 Ładowski warsztat pracy na przykładzie twórczości Olgierda Szlekysa i Władysława Winczego
Nr 5/2020 Warsztaty i projektowanie
Biblioteka
Publikacja 28.06.2020
-
Wstęp
-
Rękodzielnik kontra projektant przemysłowy. Gildie i warsztaty z przełomu wieków XIX i XX jako argument w sporze o nowoczesny dizajn
-
Stowarzyszenie Warsztaty Krakowskie
-
Ładowski warsztat pracy na przykładzie twórczości Olgierda Szlekysa i Władysława Winczego
-
Ludowość zastosowana w przemyśle
-
Na pograniczu danych, kreacji i decyzji projektowych. Wprowadzenie do warsztatów badawczo-projektowych
-
Warsztaty ideacyjne online
-
Przekraczanie granic w warsztacie. Spojrzenie projektanta
-
Slojd, czyli nauka zręczności
Historyk sztuki, absolwent Wydziału Nauk Historyczno-Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego oraz Wydziału Nauk Historycznych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, wykładowca Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, uczestnik polskich i międzynarodowych projektów badawczych, między innymi digitalnego programu inwentaryzacji zabytków oraz słownika hierarchicznego pojęć dla dziedzictwa kulturowego, kurator wystaw, w tym wystawy Władysław Wincze. Wnętrza w Muzeum Architektury we Wrocławiu, autor książek i artykułów naukowych związanych z historią sztuki średniowiecznej, nowożytnej i nowoczesnej, historią wzornictwa, dziedzictwem kulturowym oraz turystyką kulturową.